เราสัมผัสกำแพงของถนนในเมืองและ
ทางตันที่ธรรมดา แสดงให้เราเห็นทางของเราอย่างเศร้า
ที่ไม่เคยถามว่าทำไม

ถูกโยนลงมา มันเป็นสิ่งที่ส่งมาจากสวรรค์และ
ไปยังโบสถ์ ไม่มีเจตนาจะกลับใจบนเข่าของฉัน
เพียงแค่ร้องไห้

จนกว่าคุณจะเดินทางไปยังสถานที่นั้น คุณไม่สามารถกลับมาได้
ที่ภาพวาดสุดท้ายหายไปและสิ่งที่เหลืออยู่คือความมืด

ในคืนสีเทา เขามาหาฉันและ
วันหนึ่งพวกเขาจะลงโทษการกระทำของฉันและพวกเขาจะพบ
ความผิดทั้งหมด

แต่แล้วพวกเขาถามว่าเมื่อไหร่พวกเขาจะเห็นพวกเขา
แล้วพวกเขาจะถามว่าจะรู้สึกถึงผี กำแพง ความฝันได้อย่างไร
เอาล่ะ ฉันมีของฉัน

ในที่สุดพวกที่มาถึงก็มาและพวกเขาไม่เคยมองย้อนกลับไป
ด้วยดวงดาวที่สว่างไสวในดวงตาของพวกเขา แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นคือความมืด

หลอกพวกเขาหวังว่าจะดูเหมือน
เป็นทาสของความชั่วร้าย แต่เป็นผลิตภัณฑ์ของความโลภและ
มันไม่ใช่มิสซา ดังนั้นจงซื่อสัตย์กับฉัน
เราไม่สามารถละเลยได้ว่าฉันคือโรค

เป็นเรื่องปฏิบัติเพราะเราต้องเป็นและ
เมื่อพวกเขาแก่ตัวลง พวกเขากลับมาหาฉันและพวกเขาพยายาม
โอ้ พวกเขาพยายาม

และเมื่อคุณทำตามและล้มลงบนหลังของคุณ
มองขึ้นไปที่ดวงดาวบนท้องฟ้า ก้อนเมฆสีขาวนั้นได้เปลี่ยนเป็นสีดำ

VIEW ORIGINAL LYRICS