เธออายุสิบขวบ ยังไม่ครบทุกซี่ฟัน
แต่โตแล้วเพราะแม่
จัดงานเลี้ยงกับผู้มาเยือน
ที่มาเพื่อสนองความต้องการของพวกเขา
พวกเขามองเธอถอดเสื้อผ้า
บางครั้งก็สัมผัสเธอ
และเธอเงียบ
และทุกวันได้ยิน
"อย่าเศร้าเลย เอมิลี่
อย่าเศร้าเลย ถอดเสื้อผ้าออกดีกว่า
เช็ดน้ำตา เอมิลี่
เช็ดน้ำตาและได้โปรด ยิ้มหน่อย"
ยังคงถูกพ่อแม่เอาเปรียบตอนอายุสิบห้า
ขโมยและข่มขืนวัยเด็กของเธอ
ถูกขายเพราะเป็นทรัพย์สิน ถูกล่วงละเมิดทุกวัน
เธอติดกับดัก
พวกเขาถ่ายวิดีโอเธอและขู่
ว่าจะเปิดเผยความลับสกปรกของเธอ
ดังนั้นเธอจึงเงียบ
และทุกวันได้ยิน
"อย่าเศร้าเลย เอมิลี่
อย่าเศร้าเลย ถอดเสื้อผ้าออกดีกว่า
เช็ดน้ำตา เอมิลี่
เช็ดน้ำตาและได้โปรด ยิ้มหน่อย"
เด็กหญิงจะเติบโต
สะดุ้งกับการสัมผัสเล็กน้อย
และอยู่คนเดียวในห้อง
ทุกคืนมันจะหลอกหลอนเธอ
เมื่อเวลาผ่านไป
ความเจ็บปวดลดลง
บาดแผลของเธอหายดี
แต่จะไม่สามารถลืมได้
"อย่าเศร้าเลย เอมิลี่
อย่าเศร้าเลย ถอดเสื้อผ้าออกดีกว่า
เช็ดน้ำตา เอมิลี่
เช็ดน้ำตาและได้โปรด ยิ้มหน่อย"

VIEW ORIGINAL LYRICS