และคุณเติบโตขึ้นมา
โดยไม่มีใครที่ขอโทษคุณ
ไม่ใช่ตำรวจ
ไม่ใช่ครอบครัวและไม่ใช่โชคชะตา
นะ นะ นะ

ในย่านของคุณ
ทุกคนเป็นแชมป์ของการอดทน
และคุณกลืนความฝัน
จนกระทั่งคุณไม่รู้สึกถึงรสชาติอีกต่อไป
นะ นะ นะ

คุณทำตัวแข็งกระด้างเหมือนภูมิทัศน์
คุณรู้ว่าทุกคนเป็นเพียงผู้ผ่านทาง
แต่ภายในคุณต้องการมันมาก มาก (นะ นะ นะ)
แอลกอฮอล์และผงเล็กน้อย
เพื่อเผาแผล
คุณกำลังสั่นเพราะชีวิตของคุณ
สั่น สั่น

แม้ว่าดาวของคุณจะอยู่ไกลแสนไกล
เกือบไม่มีอยู่จริง ใครจะรู้ว่ามันเป็นอย่างไร
เมื่อฉันมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืนเหมือนเรากำลังพูดคุยกัน
โอลา โอเล ใครจะรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
และกระดูกที่หักจากความทรงจำในดวงตาของคุณที่เกือบจะเป็นสีฟ้า
(ทะเลใส)
จากทุกต้นเดือน แต่เราจะจ่ายอย่างไร
โอลา โอเล ใครจะรู้ว่ามันเป็นอย่างไร

คุณรู้สึกเศร้า (แม้ว่าคุณจะไม่แสดงออก)
คุณไม่สามารถรับมือกับสถานการณ์ได้ (คุณเชื่ออย่างนั้น)
ฉันยิ้มอย่างแน่นอน (เพราะถ้าเป็นฉัน)
ฉันจะให้คุณปริญญากิตติมศักดิ์
นะ นะ นะ

ฉันสงสัยว่า (คุณทำได้อย่างไร)
คุณลอยอยู่เหนือความเจ็บปวดได้อย่างไร (ฉันทำไม่ได้)
ยังสามารถรักได้อีก (และรู้สึกขอบคุณ)
คุณไม่ปล่อยให้หัวใจของคุณถูกพรากไป
นะ นะ นะ

คุณทำได้อย่างไรเพียงแค่ให้อภัยเธอ
คุณไม่กลายเป็นบ้าได้อย่างไร
คุณประหลาดใจที่คุณยังมีความโกรธ โกรธ
เล่นกับผมของคุณระหว่างนิ้ว
ตอนนี้คุณสามารถเป็นเด็กได้
ปริญญาเพราะชีวิตของคุณ
สั่น สั่น

แม้ว่าดาวของคุณจะอยู่ไกลแสนไกล
เกือบไม่มีอยู่จริง ใครจะรู้ว่ามันเป็นอย่างไร
เมื่อฉันมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืนเหมือนเรากำลังพูดคุยกัน
โอลา โอเล ใครจะรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
และกระดูกที่หักจากความทรงจำในดวงตาของคุณที่เกือบจะเป็นสีฟ้า
(ทะเลใส)
จากทุกต้นเดือน แต่เราจะจ่ายอย่างไร
โอลา โอเล ใครจะรู้ว่ามันเป็นอย่างไร

ถึงเด็กทุกคนที่มีชีวิตที่ลำบาก
ที่เติบโตขึ้นมาอย่างตรงไปตรงมา
ที่อาศัยอยู่ในบ้านที่พังทลาย
ท่ามกลางซากปรักหักพังของครอบครัวของพวกเขา
ปริญญากิตติมศักดิ์
ให้กับคุณที่เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด

VIEW ORIGINAL LYRICS