คงจะดีกว่าถ้าลืมเธอ
และใช้ชีวิตอย่างสงบ
โดยไม่มีความตื่นเต้น
ห่างไกลจากโลกที่เคยปรารถนาหลายครั้ง

คงจะดีกว่าถ้าปรับตัว
ฉันต้องการที่พักพิง
ในอ้อมแขนของเธอ
ฉันต้องการให้เธอยอมรับการมีอยู่และอดีตของฉัน

ประภาคารที่ส่องแสงทุกคืน
เหมือนเพลงมอร์นาที่ค้ำจุนความเหงา
คลื่นที่ไม่หยุดทำให้ฉันเจ็บปวด
เพราะมันไม่มาถึงฉัน
เพราะฉันไม่ได้ยินเสียงกระทบที่ไม่เป็นระเบียบ

ฉันจะไม่ยอมให้ความฝันจบลง
ในวันที่จะกลับมาหาเธอ

บางที อาจจะเป็นสิ่งที่ยุติธรรม
คิดว่าทุกอย่างจบลงแล้ว
ยกเว้นความเศร้า
ที่สูญเสียความเชื่อมั่นในเส้นทาง

มองไปยังอนาคต
เก็บความลับของฉัน
ที่ซ่อนอยู่มากที่สุด
ความคิดถึงมากมายสำหรับวันที่เคยมีชีวิตอยู่

ประภาคารที่ส่องแสงทุกคืน
เหมือนเพลงมอร์นาที่ค้ำจุนความเหงา
คลื่นที่ไม่หยุดทำให้ฉันเจ็บปวด
เพราะมันไม่มาถึงฉัน
เพราะฉันไม่ได้ยินเสียงกระทบที่ไม่เป็นระเบียบ

ฉันจะไม่ยอมให้ความฝันจบลง
ในวันที่จะกลับมาหาเธอ

ประภาคารที่ส่องแสงทุกคืน
เหมือนเพลงมอร์นาที่ค้ำจุนความเหงา
คลื่นที่ไม่หยุดทำให้ฉันเจ็บปวด
เพราะมันไม่มาถึงฉัน
เพราะฉันไม่ได้ยินเสียงกระทบที่ไม่เป็นระเบียบ

ฉันจะไม่ยอมให้ความฝันจบลง
ในวันที่จะกลับมาหาเธอ

VIEW ORIGINAL LYRICS