ฉันได้พลิกหน้ากระดาษ ตกลงมาจากชั้นหนึ่ง
อยู่คนเดียวเหมือนคนแปลกหน้า ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
ฉันเป็นเหมือนความยุ่งเหยิงเล็กน้อย
ฉันสามารถจัดระเบียบทุกอย่างได้ แต่ฉันไม่อยากทำจริงๆ

ฉันเคยคิดถึงขวดมากมายที่อยู่ในตัวฉัน
ชีวิตไม่ง่ายขนาดนั้น โดยเฉพาะเมื่ออดีตโกรธ
ยิ่งฉันก้าวไปข้างหน้า ยิ่งฉันดับลง ทุกอย่างละลายเหมือนน้ำแข็ง
ความทรงจำที่ห่างไกล เมื่อฉันยิ้มเหมือนเด็ก
วันนี้ฉันรู้สึกว่างเปล่า ฉันกลัวจะสูญเสียทุกอย่างในเวลา

ฉันเห็นแม่แก่ลง ฉันกลัวว่าเธอจะจากไป
เธอจะหลอกหลอนฉันทุกคืน พาฉันไปในความมืด
และถึงแม้ฉันจะมีเงิน ฉันก็ไม่ซื้อหยดน้ำตา
ฉันไม่อยากให้เธอตายก่อน แต่ฉันรู้ว่าเธอคิดเหมือนกัน

ฉันทำทุกอย่างพัง ฉันรู้ เธอบอกว่ามันเป็นแค่การลอง
ว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะเจ็บปวด ตอนนี้ฉันดื่มมากเกินไป ฉันเติมอีก
ทุกคืนฉันคิดถึงน้องสาวของฉัน ที่ฉันต้องช่วยพวกเขาจากความทุกข์ยาก
ไม่นานมานี้ฉันบอกตัวเอง ว่าฉันจะจบลงคนเดียวโดยไม่มีอะไร

VIEW ORIGINAL LYRICS