บอกฉันทีว่าฉันควร
บอกฉันทีว่าฉันควรพุ่งไปข้างหน้า, พุ่งไปหาสิ่งที่ฉันไม่ชอบ
บอกฉันที, เธอเห็นทุกอย่างที่ฉันเห็นเมื่อฉันมองลงไปข้างล่างไหม?
เธอจากไปแล้ว, จากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
ฉันสอนเธอเพื่อให้เธอได้ใช้ชีวิตกับคนอื่น
ฉันเสียเวลาไป, ความรู้สึกเพราะความผิดของฉันเอง
ฉันทำได้แค่โทษตัวเอง, ฉันไม่มีสิทธิ์โทษใคร
และฉันหลงทางคนเดียว, ใช่ ฉันหลงทางคนเดียวเพราะฉันรู้สึกว่าไม่เห็นใครเลย

ฉันอยากเปลี่ยนแปลงเพื่อครอบครัว, ฉันเห็นเลือดของฉันทั้งหมดในกะละมัง
น้ำตาบนแก้ม, ฉันอยู่ในปารีส, มีคนตายมากเกินไปในเรือ
ฉันเดินไปในความมืดโดยไม่มีสัมภาระ หวังว่าวันหนึ่งฉันจะไปไกล
รอยยิ้มต่อหน้าเพื่อน ๆ และคนใกล้ชิด, แต่ลึก ๆ แล้วเธอรู้ไหม, ฉันไม่ค่อยดีเท่าไหร่

มีปัญหามากเกินไป, มีคนจากไปมากเกินไป
มีความเจ็บปวดมากเกินไป, เข้าใจถ้าฉันพูด
ฉันไม่ได้ปกป้องทุกอย่างที่ฉันอยากปกป้อง
ฉันเห็นความรู้สึกของฉันเผาไหม้ในเถ้าถ่าน
ฉันไม่อยากลงไปในนรกอีกแล้ว, ฉันไม่เชื่อใจพี่น้องปลอมอีกต่อไป
ไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ถ้าฉันต้องช่วยคู่ของฉัน
และฉันได้คัดกรองเพื่อก้าวไปข้างหน้าในสงครามของฉัน

และฉันดื่มอีกครั้ง, ฉันสูญเสียศรัทธา, แม้จะสูญเสียความหิว
มีความสุขแต่เย็นชา, ฉันกลัวจุดจบมากเกินไป
ในทางแคบ, ยังมีรสชาติของเลือด
เราเติบโตมาสามคน, เพื่อจบลงโดยไม่มีอะไรมาก

ฉันพูดถึงตัวเอง, ฉันไม่ได้พูดถึงเธอเหมือนเธอเป็นคนผิดคนเดียว
ความเจ็บปวดในเสียงของฉัน, ความเจ็บปวดในเพลงของฉันและนั่นไม่ได้หมายความว่าฉันมีความสุข
รอยคล้ำใต้ตา, ใบหน้าซีดเซียว, จะเปลี่ยนโปรไฟล์ของฉันได้อย่างไร?
และฉันไม่รู้สึกดีขึ้น, ฉันพยายามทุกอย่างแล้ว, และน่าเสียดาย, ฉันถอยหลัง
หลงทางในความบ้าของฉัน, ฉันคิดจะละทิ้งทุกย่างก้าวของเธอ
มันยากแต่ฉันมีทางตรง, โดยเฉพาะเมื่อฉันเขียนตอนกลางคืน
บอกฉันทีว่าเธอยังคิดถึงมันอยู่ไหม, บอกฉันทีว่าเธอยังมีกลิ่นของฉันอยู่ไหม
บอกฉันทีว่าเธอร้องไห้ตอนกลางคืนไหม

ฉันสูญเสียความรักมากมายเหมือนฉันมีชีวิตอยู่มากกว่าพันปี
คิดมากเกินไปฉันให้ความเงียบและฉันประสบความสำเร็จไม่งั้นชีวิตของฉันไม่มีความหมาย
ให้สิ่งที่จำเป็นแก่ฉัน, บ่อยครั้งฉันรู้สึกโดดเดี่ยว
จริงที่ฉันมีความสามารถ, ไม่สนใจที่จะเป็นคนดัง
บาดแผลในใจมันสมควร, ฉันเห็นความจริงบ่อยเกินไปผ่านสายตาของเธอ
บุหรี่ในอพาร์ตเมนต์เป็นชั่วโมง ๆ คิดถึงบาดแผลของฉัน
ฉันไม่มีน้ำมันในเครื่องยนต์เหมือนฉันทำทุกอย่างแล้ว
ให้ออกซิเจนของฉันจนฉันหายใจไม่ออก
อนาคตของฉันมันเบลอ, มันเป็นโชคหรือกรรม
เธอโทรหาฉันฉันไม่อยู่, ฉันห่างจากทุกคนที่ทำร้ายฉัน
ทำไมถึงมีความทุกข์มากมาย? เวลาทำให้เราเย็นชา
เวลาหลอกเรามาก, โอ้ Klem

VIEW ORIGINAL LYRICS