จริงๆ แล้วมันไม่ง่ายขนาดนั้น คำพูดไม่สามารถช่วยฉันได้
ฉันไม่สามารถซ่อมแซมเศษซากทั้งหมดได้ ฉันอาจจะพูดทุกอย่างแต่ก็ไร้สาระ
ฉันยังคงมีปัญหาในการเข้ากับคนอื่น ยังมีปัญหาในการหลับตา
ฉันต้องหยุดโกหก หยุดโทษคนทั้งโลก
ทุกวันฉันใช้ชีวิตเหมือนอยู่ในหนังที่ทุกฉากจบลงด้วยน้ำตา
แม้ว่าฉันจะทำตัวเหมือนไม่แคร์ แต่ลึกๆ แล้วฉันกลัว
แม้ว่าฉันจะเดินทางรอบโลก ฉันก็ไม่เคยเข้าใจหัวใจของตัวเอง
ฉันไม่รู้ว่าฉันชอบเวลาที่หยุดนิ่งหรือไม่ ฉันไม่รู้ว่าฉันชอบความตายหรือไม่
ฉันไม่อยากทำให้พ่อแม่ร้องไห้ ฉันอยากช่วยพวกเขาแต่ฉันไม่มีอะไร
ฉันสูญเสียความแข็งแกร่ง ฉันหลอกตัวเอง
ฉันทำลายประตูแต่ฉันสูญเสียฐานของฉัน
ฉันหลีกเลี่ยงความผิดของตัวเองในขณะที่ทำสิ่งเลวร้าย
และมันต่างออกไปในวันที่ทุกอย่างพังทลาย
เราลืมในความเมา เราดื่มโดยไม่หยุด
มันทำให้เราตื่นเมื่อเห็นว่าเราแก่ลงในน้ำตา
ฉันวางอาวุธลงหวังว่าพวกเขาจะฟังฉัน
ความสงสัยและความกลัว ในวันที่คุณตายพวกเขาจะโยนดอกไม้ให้คุณ
ใช่ ฉันรู้ว่าคุณดีกว่าเมื่อไม่มีฉัน แต่ฉันอยากเจรจา
ฉันรู้ว่าคุณเผชิญกับความตาย แต่ฉันก็เผชิญด้วย

ฉันไม่ฟังสิ่งที่พวกเขาพูด
ฉันเดินตรงไปในหลุมดำ
ฉันเปลี่ยนไปมากเกินไปสำหรับคุณ ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันเจ็บ
ความสงสัย ความกลัวที่ทำให้ฉันช็อก
หยดน้ำที่ติดแก้มในตอนเย็น
มีแต่ความเจ็บปวดที่กินฉัน หัวใจของฉันสกปรก
บอกฉันถึงความเจ็บปวดของคุณ ฉันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
คุณถามว่าฉันร้องไห้หรือไม่ ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ ฉันกลัว

ฉันรู้สึกดีขึ้นในความมืดมากกว่ารอยยิ้มปลอมของพวกเขา
ฉันอยากแช่แข็งอดีตของฉัน เผาความทรงจำ
ฉันประสบความสำเร็จในชีวิตแต่ฉันล้มเหลวทุกอย่าง
และฉันไล่ตามตัวเองแต่ฉันไม่ได้เรียนรู้อะไร
ถ้าทุกอย่างเชื่อมโยงกัน ฉันก็ไม่มีค่าอะไร
ฉันเล่าเรื่องที่ฉันไม่รู้จบ
ฉันแค่อยากเชื่อเมื่อฉันไม่มีอะไร
ฉันแค่อยากเชื่อเมื่อฉันไม่มีอะไร
และมันจริงที่ฉันไม่ง่วง
ความคิดทำให้ฉันหมดสติ
บ่อยครั้งที่ฉันมองหาดวงอาทิตย์
ฉันใช้เวลาเดินเตร่
คิดถึงความผิดพลาดของฉัน
พยายามก้าวไปข้างหน้า
แม้จะมีบาดแผลในหัวใจ

ฉันไม่ฟังสิ่งที่พวกเขาพูด
ฉันเดินตรงไปในหลุมดำ
ฉันเปลี่ยนไปมากเกินไปสำหรับคุณ ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันเจ็บ
ความสงสัย ความกลัวที่ทำให้ฉันช็อก
หยดน้ำที่ติดแก้มในตอนเย็น
มีแต่ความเจ็บปวดที่กินฉัน หัวใจของฉันสกปรก
บอกฉันถึงความเจ็บปวดของคุณ ฉันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
คุณถามว่าฉันร้องไห้หรือไม่ ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ ฉันกลัว

และมันจริงที่ฉันไม่ง่วง ความคิดทำให้ฉันหมดสติ
บ่อยครั้งที่ฉันมองหาดวงอาทิตย์ ฉันใช้เวลาเดินเตร่
คิดถึงความผิดพลาดของฉัน พยายามก้าวไปข้างหน้า
แม้จะมีบาดแผลในหัวใจ

VIEW ORIGINAL LYRICS