หกโมงเช้า มือสั่น
ครึ่งหนึ่งพร้อม ครึ่งหนึ่งกลัวตาย
ยื่นโลกให้ฉัน ห่อด้วยผ้าห่มธรรมดา
โลกหลับบนอกของฉัน
ฉันรักมากขึ้นแม้ว่าเราจะเพิ่งพบกัน
ไม่รู้เลยว่าควรทำอะไรต่อไป

เราจะทำผิด เราจะทำถูก
น้ำตามากมายที่เราทั้งคู่ต้องร้องไห้
เธอจะเรียนรู้ที่จะวิ่ง ฉันจะเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง
ปีจะผ่านไปเร็ว คืนจะผ่านไปช้า
แต่พระเจ้ารู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันจะทำ
คือการเติบโตขึ้นและเลี้ยงดูเธอ

ฉันนั่งที่เบาะหลัง มันยี่สิบไมล์กลับบ้าน
กลั้นหายใจตลอดทาง
ผ่านการถลอกที่เข่า การอกหัก และการเรียนรู้ด้วยวิธีที่ยาก
เราทั้งคู่จะออกมาดี

เราจะทำผิด เราจะทำถูก
น้ำตามากมายที่เราทั้งคู่ต้องร้องไห้
เธอจะเรียนรู้ที่จะวิ่ง ฉันจะเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง
ปีจะผ่านไปเร็ว คืนจะผ่านไปช้า
แต่พระเจ้ารู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันจะทำ
คือการเติบโตขึ้นและเลี้ยงดูเธอ

เธอจะคลานจนกว่าจะวิ่ง และเธอจะวิ่งจนกว่าจะขับรถ
และการขับรถของเธอจะทำให้เราทั้งคู่บ้าคลั่ง
ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนและทำอะไร
แค่รู้ว่าเธอจะไม่เคยไม่เป็นลูกของฉัน

เราจะทำผิด เราจะทำถูก
น้ำตามากมายที่เราทั้งคู่ต้องร้องไห้
เธอจะเรียนรู้ที่จะวิ่ง ฉันจะเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง
ปีจะผ่านไปเร็ว คืนจะผ่านไปช้า
แต่พระเจ้ารู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันจะทำ
คือการเติบโตขึ้นและเลี้ยงดูเธอ

VIEW ORIGINAL LYRICS