เมื่อผู้คนมาหาฉัน
พวกเขาไม่เห็นอะไรเลย
ท่อในหัวของฉันกำลังดันเลือดจากภายใน
สักวันหนึ่งฉันจะรู้สึกดีขึ้น
ฉันหวังว่าฉันจะไม่กลัว
ฆ่าเวลาเหมือนที่เคยทำ
ตอนนี้ฉันแค่กลัวคุณ

ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง
ฉันกลัวผู้คน
ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง
เพราะชีวิตมันค่อนข้างไร้ความหมาย

ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง (ขึ้นรถไฟ)
ฉันกลัวผู้คน
ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง (ขึ้นรถไฟ)
เพราะชีวิตมันค่อนข้างไร้ความหมาย
(ขึ้นรถไฟ)
(ขึ้นรถไฟ)

ฉันถูกบิดเบือนและฉีกขาด
ด้วยความเร็วของวันเวลา
บางครั้งฉันหวังว่าฉันจะเกิด
ห่างไกลจากที่นี่หลายปีแสง
ไกลจากการแสดงที่น่ารังเกียจนี้
ผู้คนตายรอบตัวฉัน
คุณย่าของฉันป่วยระยะสุดท้ายติดอยู่กับโรคพาร์กินสัน
เท้าข้างหนึ่งอยู่บนหน้าผา
อีกข้างหนึ่งอยู่ในความว่างเปล่า
ฉันไม่อยากพังทลายอีกครั้ง
อีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง
อีกครั้ง

ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง
ฉันกลัวผู้คน
ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง
เพราะชีวิตมันค่อนข้างไร้ความหมาย
ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง (ขึ้นรถไฟ)
ฉันกลัวผู้คน
ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง (ขึ้นรถไฟ)
เพราะชีวิตมันค่อนข้างไร้ความหมาย
ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง (ขึ้นรถไฟ)
ฉันกลัวผู้คน
ปล่อยให้ฉันพังทลายอีกครั้ง (ขึ้นรถไฟ)
เพราะชีวิตมันค่อนข้างไร้ความหมาย (ขึ้นรถไฟ)

อา (ขึ้นรถไฟ)
(ขึ้นรถไฟ)
(ขึ้นรถไฟ)
(ขึ้นรถไฟ)
อา (ขึ้นรถไฟ)
(ขึ้นรถไฟ)

VIEW ORIGINAL LYRICS