ฝัน
ฝันถึงวันที่ดี, ใช่
พาฉันไป
พาฉันกลับไปฟังเพลงในห้องของฉัน, ใช่

ตลอดชีวิตของฉัน, ฉันกำลังค้นหา
มองหาสิ่งที่สมบูรณ์แบบ
ที่นำฉันกลับไปสู่ความเศร้า
อาจจะมีบ้างที่แตกสลาย
แต่ฉันเปิดตากว้าง
ฉันจะพูดจนกว่ามันจะเป็นจริง

เมื่อเร็ว ๆ นี้, ฉันยืนอยู่
ฉันไม่ต้องการที่ว่างสำหรับขา
ช่างคำแสดงความยินดี
ไม่มีความคาดหวังอีกต่อไป
ไม่สนใจเรื่องกลัวพลาด
ฉันขี่เดี่ยว
ดังนั้นยินดีด้วย
(ดังนั้นยินดีด้วย)

ทุกวัน
ทุกวันฉันเอื้อมถึงดวงดาว, ใช่
ทำได้
ทำได้แต่ไปได้แค่นี้, ใช่

ตลอดชีวิตของฉัน, ฉันกำลังค้นหา
มองหาสิ่งที่สมบูรณ์แบบ
ที่นำฉันกลับไปสู่ความเศร้า
อาจจะมีบ้างที่แตกสลาย
แต่ฉันเปิดตากว้าง
ฉันจะพูดจนกว่ามันจะเป็นจริง

เมื่อเร็ว ๆ นี้, ฉันยืนอยู่
ฉันไม่ต้องการที่ว่างสำหรับขา
ช่างคำแสดงความยินดี
ไม่มีความคาดหวังอีกต่อไป
ไม่สนใจเรื่องกลัวพลาด
ฉันขี่เดี่ยว
ดังนั้นยินดีด้วย
(ดังนั้นยินดีด้วย)

ไม่สามารถทำซ้ำได้อีก
และอีกครั้ง, และอีกครั้ง
ฉันรู้ว่ามันยากที่จะยอมรับ
มันยากที่จะยอมรับ, มันยากที่จะยอมรับ
มันเป็นเวลาสิบโมงครึ่ง
ฉันอยากยอมแพ้, ฉันอยากยอมแพ้
ไม่สามารถทำซ้ำได้อีก, และอีกครั้ง

เมื่อเร็ว ๆ นี้, ฉันยืนอยู่
ฉันไม่ต้องการที่ว่างสำหรับขา
ช่างคำแสดงความยินดี
ไม่มีความคาดหวังอีกต่อไป
ไม่สนใจเรื่องกลัวพลาด
ฉันขี่เดี่ยว
ดังนั้นยินดีด้วย
(ดังนั้นยินดีด้วย)

เมื่อเร็ว ๆ นี้, ฉันยืนอยู่
ฉันไม่ต้องการที่ว่างสำหรับขา
ช่างคำแสดงความยินดี
ไม่มีความคาดหวังอีกต่อไป
ไม่สนใจเรื่องกลัวพลาด
ฉันขี่เดี่ยว
ดังนั้นยินดีด้วย
(ดังนั้นยินดีด้วย)

VIEW ORIGINAL LYRICS