มันเป็นเดือนมิถุนายน
ฉันอายุสิบขวบ
ฉันยังคงคิดถึงวันนั้นเป็นครั้งคราว
ขบวนพาเหรด
และเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
และฝูงชนมากมาย
เธอนั่งตรง
เหมือนราชินี
อายุแค่แปดขวบ
แต่ภูมิใจและสงบ
พวกเขาเชียร์กันอย่างไร
ฉันจ้องมองอย่างไร
ในฝูงชนนับพันนั้น
แล้วฉันก็เริ่มวิ่ง
และเรียกชื่อเธอ
ขณะที่ฝูงชนบนถนนคลั่งไคล้
ฉันยื่นมือออกไป
และมองขึ้นไป
แล้วเธอก็ยิ้ม
ขบวนพาเหรด
เดินทางต่อไป
กับแสงแดดในตาของฉัน
เธอหายไปแล้ว
แต่ถ้าฉันยังอายุสิบขวบ
ในฝูงชนนับพันนั้น
ฉันจะหาเธอเจออีกครั้ง

คุณทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันอยู่ที่นั่นด้วย

บางทีคุณอาจจะอยู่ที่นั่น
ทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวของคุณ

ขบวนพาเหรด

ขบวนพาเหรด

ผ่านไป

ผ่านไป

มันร้อน
ไม่มีเมฆในท้องฟ้า
แล้วเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
จับตาฉัน

ในฝูงชนนับพัน

เขาผอม
ไม่ค่อยสะอาด
มีทหารยาม
แต่เขาหลบเข้าไปในระหว่าง
ใช่ เขาทำให้ตัวเองเห็น
ในฝูงชนนับพันนั้น
แล้วเขาก็เรียกชื่อฉัน
และเขาเริ่มวิ่ง
ผ่านแสงแดดและความร้อน
และฝูงชน
ฉันพยายามไม่ยิ้ม
แต่ฉันยิ้ม
แล้วเขาก็โค้งคำนับ

ฉันไม่ได้บอกคุณเรื่องนั้น

คุณไม่ต้องบอก
ฉันจำได้!

ขบวนพาเหรด
เดินทางต่อไป
กับแสงแดดในตาของฉัน
คุณหายไปแล้ว
แต่ฉันรู้
แม้ในตอนนั้น
ในฝูงชนนับพัน
ฉันจะหาเจอคุณอีกครั้ง

ฝ่าบาท

VIEW ORIGINAL LYRICS