ทุ่งกว้างใหญ่ที่ยอมแพ้ต่อยามเย็น
หน้าต่างบางบานที่เปิดไฟ
ขณะที่ลมบรรเลง
ราวบันได
เธอจะอยู่ที่นี่ตลอดไป
เธอบอกว่าฉันควรจะพักสมองบ้าง
แต่ฉัน

แต่ฉันทำงาน
เพื่อไม่ต้องอยู่กับเธอ
ฉันชอบเสียงของรถไฟใต้ดินที่แออัด
มากกว่าเสียงของทะเล
แต่ทะเลอะไร ทะเลอะไร
อยู่คนเดียวบนเรือดีกว่า
เพื่อไม่ต้องรู้สึกถึงความคาดหวัง
ถูกท่วมท้นด้วยความกว้างใหญ่ของสีฟ้า

ฉันอยากตื่นสายกว่านี้ในตอนเช้า
เปลี่ยนชีวิต จูบเธอในทุ่งข้าว
ในอเมริกาใต้
แต่ความตื่นเต้นก็หายไป
คืนนี้ฉันซ่อนตัว
ขณะที่ความคิดของฉัน
เดินทางไปทั่วโลก
แต่ฉัน

แต่ฉันทำงาน
เพื่อไม่ต้องอยู่กับเธอ
ฉันชอบเสียงของรถไฟใต้ดินที่แออัด
มากกว่าเสียงของทะเล
แต่ทะเลอะไร ทะเลอะไร
อยู่คนเดียวบนเรือดีกว่า
เพื่อไม่ต้องรู้สึกถึงความคาดหวัง
ถูกท่วมท้นด้วยความกว้างใหญ่ของสีฟ้า

ฉันยิ้มที่เซเชลส์
ฉันเบื่อที่ปานามา
ชีวิตคือบาคาร่า
เต้นรำกันเถอะ มานี่
ขอโทษที
ฉันไม่เคยเข้าใจ
เธอบอกให้ฉันปล่อยไป
ฉันอยู่ที่นี่
แต่ฉัน
ฉัน

แต่ฉันทำงาน
เพื่อไม่ต้องอยู่กับเธอ
ฉันชอบเสียงของการก่อสร้างที่ไม่มีที่สิ้นสุด
มากกว่าเสียงของทะเล
แต่ทะเลอะไร ทะเลอะไร
ลอยไปเหมือนคนโง่
เพื่อไม่ต้องรู้สึกถึงความคาดหวัง
ฉันไปโดยไม่มีเธอ
ฉันกระโดดลงในความกว้างใหญ่ของสีฟ้า
สแปลช

VIEW ORIGINAL LYRICS