ฉันเกิดที่นั่น ฉันเกิดที่นั่น
ที่นั่นใต้ท้องฟ้า ใต้ท้องฟ้าของโรม
ฉันเติบโตที่นั่น ฉันเติบโตที่นั่น
ที่นั่นในถนน ฉันร้องเพลงแล้ว
แต่ในชานเมืองของโรม
เมื่ออายุสิบห้า ต้องเป็นผู้ชาย

ไม่มีที่ว่างในบ้านของฉัน
สำหรับคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา
ไม่มีที่ว่างสำหรับฉัน
สำหรับคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา

ฉันขี่เวสป้า ฉันขี่เวสป้า
ฉันไปตรงไปข้างหน้า
เราไม่ได้กิน เราไม่ได้กิน
ทุกวันของเดือน ฉันกับกีตาร์ของฉัน
ดังนั้น บางครั้งเพื่ออาหารเย็น
ฉันเดิมพันอะไรก็ได้

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคู่ของราชา
สำหรับคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคู่ของราชา
สำหรับคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา

ในชุดสูทของฉัน ในชุดสูทของฉัน
ฉันเดินเหมือนพวกมาเฟีย
ฉันมีเสียงที่ดี ฉันมีเสียงที่ดี
ในสัญญาแรกของฉัน
แต่ค่ำคืนของงานกาล่า
บางครั้งก็มีความเศร้า

ขายรองเท้าและวิลล่าของฉัน
เพื่อการสูญเสียที่บัคคาร่า
ชีวิตผ่านไปได้ดีขึ้นแบบนี้
สำหรับคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา

ฉันจะอายุสามสิบในไม่ช้า ฉันจะอายุสามสิบในไม่ช้า
ตอนนี้ฉันทำดนตรีที่ฉันรัก
ฉันจะอายุสามสิบในไม่ช้า ฉันจะอายุสามสิบในไม่ช้า
และฉันจะยังคงเหมือนเดิม
เส้นทางยาวที่นำไปสู่
การเสียดสีสูงสุด

ขับรถของฉันที่เป็น
คูเป้แบบพินินฟารินา
ฉันอาจจะกลับบ้าน
บ้านของคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา
ขับรถของฉันที่เป็น
คูเป้แบบพินินฟารินา

ฉันอาจจะกลับบ้าน
บ้านของคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา
ในย่านนั้นจะกระซิบกันว่า
"นี่คือคนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา"

ทั้งอิตาลีไม่จำ
เด็กๆ จากชานเมืองในอดีต
จะเหลือเพียงฉัน
คนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา
ทั้งอิตาลีไม่จำ
เด็กๆ จากชานเมืองในอดีต
จะเหลือเพียงฉัน
คนสุดท้ายของตระกูลเบวิลาควา

แต่ฤดูร้อนโดยไม่มีเธอ
เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน
ฉันจะเขียนในใจของฉัน
ความรักจะกลายเป็นสีฟ้า
ความเงียบที่ไม่เคลื่อนไหว ความเงียบ
ความเงียบ

VIEW ORIGINAL LYRICS