ด้วยเชือกเส้นเล็กและถุงหิน
และกระดูกแห่งความปรารถนาที่แตกหักทั้งหมดของเธอ
เธอกำลังจะเข้าไป, เธอกำลังจะกลับบ้าน
โอ้ ดวงตาทองคำเล็กๆ นี้
ต่อสู้ทุกวัน
หลังแสงสว่าง, หลังแสงสว่าง

เดินเร็วขึ้นตามถนน
ตาแดงและไม่มีรองเท้าใส่
เดินทางนี้ด้วยความมุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จ
นี่คือการอำลา, นี่คือราตรีสวัสดิ์
ครั้งสุดท้ายที่เธอจะเห็นแสงแดด
เห็นแสงแดด

และเธอกำลังเดินทาง
เดินตามถนนเสมอ
และน้ำเรียกหาเสมอ
"ลูกน้อยของฉัน, ได้โปรดกลับบ้าน"

นั่นคือเมื่อเธอจากไป
ห่างจากแสงสว่างของวัน

ยืนอยู่ริมแม่น้ำ
รอคอยกระแสน้ำอย่างอดทน
ที่จะมาถึง, ที่จะมาถึง
น้ำกำลังมาถึงเท้าของเธอ
และบนร่างกายของเธอ, ลมเย็นและหวาน
เย็นและหวาน

และเธอกำลังเดินทาง
เดินตามถนนเสมอ
และน้ำเรียกหาเสมอ
"ลูกน้อยของฉัน, ได้โปรดกลับบ้าน"
และดวงดาวส่องแสงสว่าง
เมื่อเธอยื่นมือออกไปพวกมันก็หายไป
และน้ำเริ่มเรียกหา
"ลูกน้อยของฉัน, ได้โปรดกลับบ้าน"

รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป
รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป
รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป
รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป
รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป
รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป
รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป
รู้สึกถึงน้ำในร่างกายของเธอ
น้ำไม่เคยออกไป

และเธอกำลังเดินทาง
(น้ำไม่เคยออกไป)
เดินตามถนนเสมอ
(น้ำไม่เคยออกไป)
และน้ำเรียกหาเสมอ
(น้ำไม่เคยออกไป)
"ลูกน้อยของฉัน, ได้โปรดกลับบ้าน"
(น้ำไม่เคยออกไป)
และดวงดาวส่องแสงสว่าง
(น้ำไม่เคยออกไป)
เมื่อเธอยื่นมือออกไปพวกมันก็หายไป
(น้ำไม่เคยออกไป)
และน้ำเริ่มเรียกหา
(น้ำไม่เคยออกไป)
"ลูกน้อยของฉัน, ได้โปรดกลับบ้าน
(น้ำไม่เคยออกไป)"

เมื่อแสงสว่างส่องเข้าตาของเธอ
และเธอหันกลับมาและ
ปีนขึ้นไปสู่ท้องฟ้า, สู่ท้องฟ้า

VIEW ORIGINAL LYRICS