ฉันเดินไปกับเงาของฉันตามถนนใหญ่
ก้าวของฉันหายไปท่ามกลางผู้คนมากมาย
ฉันมองหาประตู, ทางออก
ที่ซึ่งอดีตและปัจจุบันอยู่ร่วมกัน
ทันใดนั้นฉันหยุด, มีคนมองฉัน
ฉันเงยหน้าขึ้นและพบกับเธอ
และนั่นไง, นั่นไง, นั่นไง
เห็นเวลาผ่านไป, ประตูอัลกาลา

เช้าวันหนึ่งที่หนาวเย็น คาร์ลอสที่สามมาถึงด้วยท่าทางสง่างาม
เขาถอดหมวกออกอย่างช้าๆ
ลงจากม้าด้วยเสียงลึก
เขาบอกกับคนรับใช้ของเขา, นั่นไงประตูอัลกาลา
นั่นไง, นั่นไง เห็นเวลาผ่านไป
ประตูอัลกาลา

ทหารในชุดเครื่องแบบ, กษัตริย์จากดินแดนอื่น
คนโอ้อวดที่มาพร้อมกับการสร้างสงคราม
กองทหารที่ต่อต้านภายใต้คำว่า "ไม่ผ่าน"
และความฝันนิรันดร์ที่มาแล้วก็ไป
และนั่นไง, นั่นไง เห็นเวลาผ่านไป
ประตูอัลกาลา
และนั่นไง, นั่นไง เห็นเวลาผ่านไป
ประตูอัลกาลา

ทรราชทุกคนกอดกันเหมือนพี่น้อง
แสดงให้ผู้คนเห็นหัวล้านที่น่ารังเกียจของพวกเขา
กลุ่มโจร, นักศึกษาสองร้อยคน
เริ่มการปฏิวัติในยุคหกสิบ
นั่นไง, ประตูอัลกาลา
และนั่นไง, นั่นไง เห็นเวลาผ่านไป
ประตูอัลกาลา

คนข้ามเพศที่หลงทาง, ยามที่ชอบทะเลาะวิวาท
ผมสีแดง, หมุดในหนัง
นักดนตรีร็อคที่กบฏ, คนทันสมัยที่พอใจ
กวีและคนที่หลงทาง, ลมแห่งเสรีภาพ
นั่นไง, ประตูอัลกาลา
และนั่นไง, นั่นไง เห็นเวลาผ่านไป
ประตูอัลกาลา

ฉันมองตรงไปที่มันและหลงในดวงตาของมัน
ซุ้มประตูของมันเฝ้าดูฉัน, เงาของมันเดินไปกับฉัน
ฉันไม่พยายามซ่อน, ไม่มีใครหลอกมันได้
ชีวิตทั้งหมดผ่านไปในสายตาของมัน
ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ
ประตูอัลกาลา
ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ
ประตูอัลกาลา
ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ
ประตูอัลกาลา
ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ
ประตูอัลกาลา
ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ
ประตูอัลกาลา
ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ
ประตูอัลกาลา
ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ, ดูสิ

VIEW ORIGINAL LYRICS