Ten bit brzmi jak napisy końcowe
Jakbyś kazała mi stąd wyjść (co)
I powiedziała że to koniec (serio)
Nie jestem fanem happy endów i filmów z Hollywood
Jestem fanem głupich błędów i nietuzinkowych ról
Jestem fanem jestem fanem strasznym
Jeśli tylko masz talent i szerzej na świat patrzysz
Wszystkie czarne scenariusze i złe zakończenia (jakie)
Najbardziej je lubię uwierz a za to wiń Orwella
Jaki koniec Jaki koniec To kolejny etap
Kolejne 305 na które nikt nie czekał
To osobisty dystans w biegu po miejskim bruku
Tu nie chcę się wywyższać tylko chcę Was ukłuć
Skansen chodzi po mieście zwiedza miejski skansen
W bramce pije piwko stąd płyną inspiracje
Mamy Was na oku w ręku długopis nie broń
Ty lepiej się uspokój i lepiej weź nam nie broń

W rolach głównych ci których trumny wprawią mnie w stupor
Reszta to zwykli statyści blask nazwisk walczący z pustką
Reżyseria jest sztuką współpracy z ekipą
I potwierdza że wspólny cel to jednak nie wszystko
Cinematic Orchestra wszystko co dasz kończy klaps
Rozejdziemy się do mieszkań by kłaść oczka w głowie spać
Mam swój soundtrack od lat samotny człowiek i glass
Weź dosłownie już wiesz jak piszę nocami rap
Be so kind rewind the Jack Black on both sides
Puszczam oczko do spraw póki mam 21 gram
To nigdy nie był mój film i mogłem wyjść już w połowie
Zamiast kolejny rok wbijać w napisy końcowe
Odsuwam odpowiedzialność moje nazwisko jedno z pierwszych
Za nim setki kolesi od życiowej kaskaderki
Gram na zwłokę asekurując każdy szczery gest
Chcąc tu wstawić pytajnik po każdym "The end"