من اوبرا عايده
فى ساحه المعبد
( عايده وحيده تناجى الليل )

اليك ياليل اشكو نار الآسى والشجين
كتمت حبى حتى نمت عليه عيونى
نسيت ديارى وجناتها وضحيت بالاهل فى حبه
وصوت فى خاطرى جنه تهيم بها الروح فى قربه
تسرى بى الآمال فى زورق العمر
تحت الندى يختال فى بهجه الفجر
ومرت ليالى على حبنا سعيدين تحت ظلال الأمان
الى أن صحونا على حلمنا وقد شردته عوادى الزمان

يامن وقفت اناحى هذى خطاك بسمعى
تعال والليل داج كفكف نجواك دمعى
قد بذرت العمر حبا ومنى وخيلت اليأس من وادى الزمان
ورآنى الليل وحدى هاهنا اسكب الدمع واشكو ماأعانى
اسأل الانجم عنه بين وجد والتياع
وفؤادى ليس يدرى القاء ام وداع
( تسمع حركه تنظر فترى عمو ناصر)
عايده: رباه أبى
عمو ناصر : ياللجب