Biliyorum yaklaş
bu gözlerim sana hasta
ne olur kaçma
dört bir yanımda tuzaklar

kurtuldum en dipten
kaçmadım hiç senden
sokaklar şahidim
ruhumuz kaprisli

hiç düze çıkmıyor yollarım asla kalmadı yürümenin anlamı pek
yine kapkara dünyam kalmadı renk bu içimdeki iyi his nefrete denk
hiç yaşanmamış say geçmişi
tüm yaşananları affetmişim
çok promili kafam kaldırırken
bi kırmızıda kendimi kaybetmişim

çıkılmaz bi serüven bu kader ya boş çabam hala çözemedi düğümü
bu sokakta bu dolu kafa düşmez kayıp bu ruhum bulamadı yönünü
istediğim gibi bitsin bu oyun herkes ister tabi fiyakalı ölümü
aldanırsın hayatta bazen ucuz kadınlar kaliteli görünür

çıkıyorum tek tek her zaman koyar hayat önüme bi basamak
başarabilirim yine en derine kazarak
kovalamam gerekiyor hayalimi yazarak
bu benim ütopyam her adımı bir sınav bu kaçıncı aşama ?
bi yanımı ölü say bi tarafım hırs dolu artık zor oluyor bu durumu yaşamak

...affettikçe
sanma sakın bu hasret bitçek
tek başıma bu savaşta kendimi
kazandım seni kaybettikçe
mesafeler ayağıma dolanır
içimdekilerden bahsettikçe
seçemiyom hiç mantıklı olanı
ne kaldıysa yine yak geçmişte

biliyorum yaklaş
bu gözlerim sana hasta
ne olur kaçma
dört bir yanımda tuzaklar

kurtuldum en dipten
kaçmadım hiç senden
sokaklar şahidim
ruhumuz kaprisli

çok değiştik,duygular hapis yok gibiydik
azar azar endişe ve biraz içine tıkılı, mutsuz biriydik
sanki döndü dünyam
hislerim hep ziyan

boşver dedim sanki bu düşüncemi salıvermişim
bi kenara koy,sakla tüm anılara seni sor,istemiyorum artık
özgür olmanın tadı bile yok
uçmamak acı vericidir bide bunu gelip kuşlara sor
kanatları kırık ama bedenleri sağ
beyaz sayfalar kirli bizi siyahlara boğ
metropelde boğuluyorum yaşam belirtisi inan veremiyorum
yürüyorum tek başıma tüm kanatlarımı açıpta süzülüyorum
baktım yukardan aşağıya herkes neden küçük
gözlerim kısıldı boş ver dedim durma süzül