Soyo suwe
Soyo nelongso rasane
Atiku kangen, kangenku marang kowe

Nanging pancen
Pancen wis dadi nasibe
Durung biso sesandingan
Sesandingan karo kowe

Arume kembang, mekar ing wayah sore
Arum ambune, isih biso tak rasakne
Nanging, nanging, nanging arume rambutmu
Amung biso tak bayangne, mergo kowe ra ning kene

Aku lungo nang monco, golek makaryo
Nggo sangu ning urip, aku lan kowe
Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tombo kangenku, jero ning ati

Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Ning simpang limo iki Sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati

Arume kembang, mekar ing wayah sore
Arum ambune, isih biso tak rasakne
Nanging, nanging, nanging arume rambutmu
Amung biso tak bayangne, mergo kowe ra ning kene

Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tombo kangenku, jero ning ati

Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Ning simpang limo iki, sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati

Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Ning simpang limo iki, sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati
Entenono aku neng simpang limo