เเม้ว่าเธอจะลาจากไปไม่นานค่อยพบกันใหม่
ฉันยังจำไม่ลืมไม่ว่าจะนานเท่าไหร่
ขอเเค่เพียงเวลามันคงไม่นานเกินไป
ให้ฉันหยุดช่วงเวลาไว้ครู่หนึ่ง

ในทุกทุกการเดินทางที่ได้ผ่านไป
ทางที่เดินมาไกลฉันรู้ใจเธอดี
อ่อนล้าในทุกเรื่องราวเกินจะแบกไหว

พักเรื่องราวใดใดเพียงเเค่ในนาที
ก่อนที่ใจที่มันวุ่นวาย มันจะหมดไฟ
ก่อนที่อะไรอะไรอะไร จะไม่กลับมา
ก่อนเธอจะลืมว่าใจเธออยู่ตรงนี้

บทกวีและท่วงทำนองที่เธอเคยร้อง มันยังคงอินอยู่ในใจ
กับลมที่คอยปลอบโยนเบาเบาไกลไกล แล้วเธอได้ยินไหม
ไม่ว่ายังไงอยากให้เข้าใจว่าฉันจะยืนอยู่ตรงนี้

เเม้ว่าเธอจะลาจากไปไม่นานค่อยพบกันใหม่
ฉันยังจำไม่ลืมไม่ว่าจะนานเท่าไหร่
ขอเเค่เพียงเวลามันคงไม่นานเกินไป
ให้ฉันหยุดช่วงเวลาไว้ครู่หนึ่ง

ความเหงาและคราบน้ำตาที่ยังรินไหล
เพียงในยามราตรีมีเเค่เธอคนเดียว
เก็บมันเอาไว้ข้างในใจที่อ่อนไหว
ทางที่เดินมาไกลไม่มีใครข้างเคียง

ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
อ้อนวอนอีกนานเท่าไหร่คงไม่กลับมา
และช่วงเวลาไม่มีทางจะหวนคืน

บทกวีและท่วงทำนองที่เธอเคยร้อง มันยังคงอินอยู่ในใจ
กับลมที่คอยปลอบโยนเบาเบาไกลไกล แล้วเธอได้ยินไหม
ไม่ว่ายังไงอยากให้เข้าใจว่าฉันจะยืนอยู่ตรงนี้

เเม้ว่าเธอจะลาจากไปไม่นานค่อยพบกันใหม่
ฉันยังจำไม่ลืมไม่ว่าจะนานเท่าไหร่
ขอเเค่เพียงเวลามันคงไม่นานเกินไป
ให้ฉันหยุดช่วงเวลาไว้ครู่หนึ่ง

อยากขอให้นั้นวางมันลงตรงนี้ อะไรที่เธอไม่พอใจ
อ่านบทกวีและท่วงทำนองที่ทำให้เธอนั้นสุขใจ
และฉันคนนี้จะไม่ไปไหน จะคอยยืนเคียงข้างเธอในวันที่เธอไม่ไหว

เเม้มันจะยากเเค่ไหน
เเค่เพียงเธอเองจับมือกับฉันแล้วเดินไปให้ไกล
มีเเค่เธอกับฉันในยามราตรี

เเม้ว่าในราตรีเงียบเหงา ข้างกายเธอไม่มีใคร
ให้เธอฟังบทเพลงที่ออกมาจากหัวใจ
เเม้น้ำตาจะไหลก็คงไม่มากเกินไป
ให้ฉันได้คิดถึงเธอเเค่ครั้งหนึ่ง

เเม้ว่าเธอจะลาจากไปไม่นานค่อยพบกันใหม่
ฉันยังจำไม่ลืมไม่ว่าจะนานเท่าไหร่
ขอเเค่เพียงเวลามันคงไม่นานเกินไป
ให้ฉันหยุดช่วงเวลาไว้ครู่หนึ่ง

ในทุกทุกการเดินทางที่ได้ผ่านไป
ทางที่เดินมาไกลฉันรู้ใจเธอดี
อ่อนล้าในทุกเรื่องราวเกินจะแบกไหว

พักเรื่องราวใดใดเพียงเเค่ในนาที
ก่อนที่ใจที่มันวุ่นวาย มันจะหมดไฟ
ก่อนที่อะไรอะไรอะไร จะไม่กลับมา
ก่อนเธอจะลืมว่าใจเธออยู่ตรงนี้