Wrota zamknięte na oścież
Nie szukaj sensu
Dźwięk łamanej woli
Nalot dywanowy
Nad kurhanami nie zapłaczą wdowy
Ostatni haust powietrza
Brudno karminowy holokaust, Faust
Rzuć na to okiem
Otulone pomrokiem mechanizmy ujrzeć czas
Ujrzeć, oraz pojąć czas
Pragnę umrzeć oraz pojąć czas
Ujrzeć, oraz pojąć czas
Pragnę
Wypalić ruch galaktyk w oku
Poczuć wypiętrzanie gór
Wdechem sprzed eonów bór
Siąść przy jednym stole z pierwowzorem dobra zła
I zapewnić że spuścizna przetrwa do sądnego dnia

Może w zamian zawyją czule, zdradzą naturę,
Zadną w wieczny róg
Czworonóg czarny, demon astralny zjawi się
I cały wszechświat zamknie jeden wzór
Cały kosmos zamknie jeden wzór

(Zakreśli okrąg łączący praprzodków)
(Poskłada myśli chór)
(Zatonie w ich głębi aż do początków)
(By ujrzeć czas jako jedna z chmur, jedna z chmur)

Człowiek z natury to czysta destrukcja
Pragnąca cierpienia i łez instytucja
Choć dobro czasami z szafy wygląda
Jego sprzeczność po chwili głowy zażąda

To powie znikając, przestrzeń stapiając
Kończąc utwór