Jak niebieskie kwiaty
Zostało we mnie, wciąż tam jest
I czuję się jak każdy
Zerwałem niezapominajki
Są intensywne jak tamte dni
Choć widok coraz mniej wyraźny
I choćbym chciał
To nic nie zmieni nas, tych chwil
A patrząc w dal, już sam tracę swój kolor
Choćbym chciał
To nic nie zmieni nas, tych chwil
A patrząc w dal, już sam tracę swój kolor
Tracę swój kolor

Mimo tego ja nie za-pomnę
Nie za-pomnę, nie za-pomnę
Nie za-pomnę

Solo, nie dwoje, jakby serial nasz skończ sezon
Ale czy serio to koniec
Solo nastroje, jakby pociąg mój zmienił peron
I odwrócił rolę
Zabij to i wyjedź z tego miasta
Zamiast kwiatów, bliżej mi do chwasta
Wszystko, co ma kwitnąć, nie wyrasta

Nie chcę cię już dłużej kochać
Nie chcę cię już dłużej kochać
Nie chcę cię już dłużej kochać

Mimo tego ja nie za-pomnę
Nie za-pomnę, nie za-pomnę
Nie za-pomnę