Głupoto głupoto nie od dzisiaj cię znam
Rządzisz światem i ludźmi niepodzielnie jak pan
Kretyni i osły znam ich więcej niż stu
Teraz nie chcę ich widzieć ani słuchać ich słów

Znałam głupców zwycięskich dla nich świat jest jak dom
Mają wszystko co zechcą żyją wszędzie gdzie chcą
Może przy nich jest racja w końcu żyje się raz
A więc prośmy o sukces i sięgajmy do gwiazd

Znałam głupców przegranych którzy wielbią swój błąd
Dla nich radość jest grzechem ich pałacem jest kąt
Niepowodzeń medale ozdabiają ich pierś
Niosą klęski posłanie niby prorok lub wieszcz

Kulturalni kretyni toną w rzece swych słów
Gdy na wszystko masz nazwę jesteś cały i zdrów
Precyzyjnie określą każdy odcień i stan
Znajdą piękno i wartość twoich cierpień i ran

Więc co jest mądrością co jest życiem bez wad
Jeśli mnie o to pytasz próżno tracisz swój czas
Żyj jak musisz i możesz i nie marnuj swych sił
Rób co robisz najlepiej reszta marna jak pył