Ten zakątek świata należy do mnie
Póki mam gdzie wracać nie boję się wspomnień
Był i będzie nasz ten zakątek świata
Tu poczekam na ciebie żebyś wiedział że masz dokąd wracać

Potrzebuję to wiedzieć
Że mam czekać na ciebie
Potrzebuję cię mieć gdzieś
Nie przy sobie ale dla siebie

Potrzebuję to czuć że
Mogę zawsze cię czuć
I potrzebuję byś poczuł
Możesz zawsze tu wrócić

Hej kochanie dostałem wezwanie muszę biec
Jeśli chcesz mnie mieć wyczekuj tu kiedy będę gdzieś
Ja wrócę kiedyś z ekspedycji
Powrót zapisany w definicji niczym nuty w kompozycji
Ruszam z marszu do krainy cudów i fikcji
Fałszu i paradoksalnych ekspozycji
Ruszam z krucjatą ja jadę z homilią
Nie jeden z trzystu a jeden na milion
Wynagrodzę sumę utraconych chwil yo
Po czym znów będziemy familią

Potrzebuję to wiedzieć
Że mam czekać na ciebie
Potrzebuję cię mieć gdzieś
Nie przy sobie ale dla siebie

Potrzebuję to czuć że
Mogę zawsze cię czuć
I potrzebuję byś poczuł
Możesz zawsze tu wrócić

Bo ty musisz jechać ja to wiem i na pewno
Będę tu czekać dopóki promienie słońca zwiędną
Będę tu czekać niech z drzew liście spadną setny raz
Bo mogę czekać tu na ciebie nawet setki lat

Bo ty musisz jechać chociaż nie chcesz ja wiem to
Więc będę czekać póki domy w gruzach legną
Bo ty musisz jechać ale ja muszę zostać
Bo do kogo wróciłbyś po odbudowanych mostach

A kiedy wrócisz już ci nigdy nie pozwolę
Tak długo nie być i tak daleko odejść
Zalana szczęściem że nareszcie już jesteś
Tylko kiedy to będzie

Potrzebuję to wiedzieć
Że mam czekać na ciebie
Potrzebuję cię mieć gdzieś
Nie przy sobie ale dla siebie

Potrzebuję to czuć że
Mogę zawsze cię czuć
I potrzebuję byś poczuł
Możesz zawsze tu wrócić