Widzisz że jestem sam
Oprawiony w cztery nudne ściany
Pustej środy głuchego pokoju
Do ciebie daleko
Uśmiech na twojej fotografii gaśnie

Ty inaczej potrafisz lśnić cień
Odgarnąć załamać linie żywych rąk
Aż to wszystko gra jak wiatr
Wysypany w nagłym porywie
Z kędzierzawych drzew