Zachorował świat który mnie wychował
Nad ludzką rasą grzech zapanował
Zamanifestował śmierć i zniszczenie
Ściągnął na ludzkość klątwę i potępienie
Nieprzebaczenie pycha zazdrość zawiść
Chciwość choroba smutek bieda nienawiść
Takie owoce rosną w tym sadzie
Ani chwili dłużej nie chce trwać w tym układzie
Na przekór maskaradzie przyznam się do słabości
Zaufam bogu jego łasce i wierności
W jego miłości jak w twierdzy się kryje
Byłem umarły lecz teraz żyje
Raperze szczerze? Chcecie prawdy? Po pierwsze
Skierujcie wzrok na bożej księgi wiersze
Wybór należy do was zrobicie jak chcecie
Ja nie należę już do ciebie „chory świecie"

W nowy zagon pora przeorać ugory
Diagnoza postawiona brat świat jest chory
Od momentu kiedy człowiek wybrał niezależność
Komuś zależy bardzo aby ukryć tę zbieżność
Diabelski plan skrzętnie został uknuty
Naiwne owce na manowce poprzez substytuty
Zwodzi wciąż starodawny wąż
Ziarno prawdy nie pozwala wzrosnąć cierń i gąszcz
Bogini fortuna ścieli łoże obłudy
Na którym cudzołożą kłamstwem upite ludy
Dosyć obłudy
Rozpoznasz drzewo po owocach
Wyciągnij wnioski po nieprzespanych nocach
Nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem
Na tą chorobę prawda jedynym lekiem
Nie każdy z wiekiem nabywa mądrości
Lecz dzięki bogu światłość świeci w ciemności

Chce nas zarażać jadem węża prosto z piekła
To świat który opętał wyrywając dobro z serca
Nie da ci wiary na to że uczciwie możesz zdobyć
To co już od dawna było w nas w zamyśle bożym
Świat złudnie tworzy rzeczy piękne których nie chcesz
Ale wciąż i tak to robi aby nabić cię w butelkę
Wysłać cię gdzieś gdzie złudzeń fale zniosą
Nogi twego życia po to abyś wracał boso
Nie chcesz w tym tkwić ale wciąż musisz tu żyć
Bo to tak jak byś coś robił ale to ci nie da nic
I ta nić wciąż się plącze wokół nóg wokół szyi
By na końcu wreszcie zabrać życia oddech w jednej chwil
Od lat uknuty plan wobec nas trwa
To tylko ty wybierasz czy tą drogą pójdziesz sam
Masz czas jak każdy z nas ma czas na start
Więc potrzebujesz czasu by wyrwać się z jego łap