Coraz częściej bywam na starej ośce
Bo rodzice mają lata więc tam latam się nie czują najmocniej
Wziąć ze sobą tak by było najprościej ale tata mi powtarza
Że się nie przesadza tego co wrośnie
Nie ma lekko nie oszczędza czas nas
Nie chcę patrzeć po sąsiednich klatkach
Boję znowu nową się klepsydrę zastać
Mija czas który mnie wychował
Kres nadchodzi a Ty stój na nogach szykuj się na nokaut
Każdy dzień pełen ważnych spraw
Muszę jechać za rodziną serce krwawi bo tu też ją mam
Ile z życia możesz wybrać sam
Ile z niego to jest ślepy los fart czy głupi traf
Tego nie wiem ale trzymam fason
Z przekonaniem i ze swoją pasją
To jest drugorzędne że mi za to płacą
Nici życia w rękach mocno jak facet
Bo porażki sobie sam nie wybaczę elo

Coraz częściej chciałbym usiąść na ławce
I się poczuć tak jak kiedyś
Mimo wszystko czasem było mi łatwiej
Małolaci całe życie na klatce co tam słychać u was
Się układa więcej śmiechu czy zmartwień
U mnie za to pełno hien i wilków i spokojny sen zapomnij
Bo przysięgam spokojniejszy miałem na zasiłku
Ale daję radę
To trzy pokolenia spraw ciężkich tak że aż życie jest siłką
Trzeba wstać trzeba być i o swoich dbać
Chociaż mrok łapie mnie już kolejny raz
Gdzie on jest ten mój luz sprzed 20 lat
Beztroskich tak dobrych tak nie wiem
Na dodatek znowu psycha siada
Znowu lęki znowu leki zjadam
Raczej się nie żalę bo to nie wypada
Czasem tylko czasem chciałbym znowu być młodszy
Odjąć z barków to co trochę mi ciąży. Elo