Tysiące przeminęło lat gdy Dawid Panu śpiewał tak
Lecz dziś muzyki takiej nikt nie czuje
Tu kwarta kwinta mol i dur ich dźwięki tworzą pereł sznur
Natchniony król wyśpiewał alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja

I próbę wiary dano mnie z nóg mnie zwaliło piękno twe
Skąpany w wodzie przy blasku Księżyca
Bezbronny stałem w chwili tej jak Samson przy Dalii swej
I usta wyjęczały alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja

Mój skarbie ja tu byłam już w tym miejscu które pokrył kurz
Samotna byłam nim Cię tu spotkałam
I widzę triumf w oczach twych lecz miłość to nie marszu rytm
To raczej ciche smutne alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja

I w pewnej chwili dałaś mi twą siłę odczuć i twój spryt
Lecz więcej mi nie zrobisz tego miła
Pamiętam jak kochałaś mnie i on był z nami w naszym śnie
A każdy oddech szeptał alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja

Gdzieś może tam istnieje Bóg i wiem że nim przekroczę próg
W obronie skrzywdzę Ciebie moja miła
I nim zapłaczesz nocą ty to twoje lecz i moje łzy
Zanucą smętne ciche alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja

Więc nadaremnie wołasz go i walcząc ze mną czynisz zło
Nie myli się tym razem twoja mała
Bo w każdym dźwięku mieszka on w akordach stwarza pieśni ton
By zabrzmieć w smutnym świętym alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja

Tak mało darowałem Ci i pogubiłem piękno dni
To cała prawda kłamać nie chcę tutaj
Lecz choć nie wyszło wszystko nam
Przed panem pieśni stanę sam
Wołając wreszcie wdzięczne alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja
Alleluja alleluja alleluja alleluja