จมอยู่กับตัวเอง
ติดอยู่กับเวลา
ทำไมเธอไม่มา
เธอหายไปนานเหลือเกิน
ยังมีคนที่คอยอยู่
วันและคืนเฝ้าหมองเหม่อ
ใครทำให้เธอห่างเหิน

ผ่านไปแต่ละวัน
ก็ยังหวั่นในใจ
ว่ามันเกิดอะไร
กับรักที่เธอให้มา
เธอยังรักฉันหรือเปล่า
เธอมีใครสำคัญกว่า
เพียงแค่คิดยังปวดร้าว

เพราะว่าใจกลัว
กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน
จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน
ลืมทุกลืมอย่าง
มันอ่อนล้าและสับสน

จะต้องทำยังไง
บอกกับเธอยังไง
ความอึดอัดในใจ
ที่ฉันทนมาตั้งนาน
คนดีดีที่เคยห่วง
นานวันไปยิ่งไกลห่าง
เพียงคิดน้ำตาก็ไหล

เพราะว่าใจกลัว (ใจ กลัว)
กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน
จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน (จาก ไป)
ลืมทุกทกอย่าง
มันอ่อนล้าและสับสน (มันอ่อนล้าและสับสน)
ฮ้า ฮื้อ ฮ้า