Ad mensam dulcissimi convivii tui,
pie Domine Jesu Christe,
ego peccator de propriis meritis nihil praesumens,
sed in tua confidens misericordia,
accedere contremisco.
Corpus enim et cor habeo
multis criminibus maculatum.

O pia deitas, o tremenda majestas,
ego miser, inter angustias depraehensus,
ad te fontem misericordiae recurro.

Parce ergo mihi, Domine,
quis es Salvator meus,
et miserere peccatrici animae meae.
Solve vincula ejus.
Sana vulnera.

O pretiosum et admirandum
convivium salutiferum
et omni suavitate repletum!
Nullum enim convivium est isto salubrius,
in quo non carnes vitulorum,
sed nobis Christus sumendus
proponitur versus Deus.

Panis angelicus fit panis hominum.
O res mirabilis:
manducat Dominum pauper servus et humilis.

Accedite ergo omnes ad manducandum illud.
Properate, festinate, currite.
Quia dulce et suave est,
super mel et favum.