Είπα θα το φτύσω , από μέσα να βγει
Καφέ στ στούντιο, Γρεζι στη φωνή
Φλέγόνται πυρσοί , αλήθειας σε γήπεδα
Ψάχνει την απαντηση σε μένα και στα κείμενα
Σκάμε από τη ζέστη στο πι και φι
Είναι το Campari απέ ρι τιφ
Θα πατήσω από boom bap μέχρι και drill
Οι ιδεολογίες δεν αλλάζουν στυλ
Έκατσα διέγραψα τα πάντα απ το μηδέν
Κρατά μυστική τη συνταγή και το καγιέν
Ότι κι αν ακούσεις στη δουλειά να είσαι ζεν
Γυναίκες που ραπάρουνε να έχεις στα τοπ τεν
Από όσα σου φταιν κρατα τις στιγμές
Που όλα τα αλλά σου μοιάζαν ασήμαντα
Ασε τις ενοχές στο χθες
Το γραφω για να , σου διώξω το στρες
Υπάρχουν φορές που γυρνάω τη νύχτα
Βάζω φωτια στα σκουπίδια
Όλα είναι συνήθεια αρκεί να το ξες και να πεις δε γυρνάω πάλι στα ίδια
Λύσε τα μάγια μου μάτια μου
Έλα να δεις τα σκοτάδια μου
Όλοι δικοί σου στο φως
Μα οτανκάτι στραβώνει , κάποιος μένει εκτός
Μια μπουνιά στη ντουλάπα με ένα θέλω για πάντα στη τσάντα
Θα κυνηγαμε τη φάση κι ας παν τα κεριά πανώ απ τα τριάντα

Μία αφορμή να πετάξουμε όλοι μαζί σε μια άλλη διάσταση
Σε μια λούπα γυρνά ο πλανήτης καθημερινα σα να δίνει παράσταση
Σε ένα παγκάκι της είπα σε θέλω καπου σε μια στάση
Την άφησα λίγο να το σκεφτεί ότα ρθει να με βρει μη διστάσει

Φίλε χαλάρωσε σ ακούνε και παιδιά
Απ όσα ακούω τη μέρα μου γκρίζαραν τα μαλλιά
Θα έρθει αυτή η βραδιά που θα γίνουμε κομήτες και θα πέσουμε επάνω σε τσιμπά και δεξιά
Θολώνει η μάτια , βαραίνει η χροιά
Βιαστες παντού , εκτος απ τα κελιά
Μας καναν ζημιά ή δε βλέπω καλά
Ηρθα οφθαλμιατρο να αλλάξω γυαλιά
Πάνω στη σελίδα μπυρα πορφύρα
Αγχώνομαι βλέπω πλημμύρα
Κάθομαι στα down μου γραφω μαύρα μπίτια
Ενόλοι κυνηγανε του άρχοντα τα δαχτυλίδια
Μεσα στο χορό τόσοι διπολικοί με διαφορετική οπτική
Ηθική εμμονή παθαίνω με ζητήματα που θέλουν προσοχή
Πάμε απ την αρχή
Μεσα στο χορό τοσοι διπολικοι με διαφορετική οπτική
Ηθική εμμονή παθαίνω με ζητήματα που θέλουν προσοχή
Αυτοκριτική
Ένα δωμάτιο δρόμος , ότι κι αν πω την αγγίζει
Έχω τα σύνεργα , της εξιλέωσης και ένα τσιγάρο που ανάβει και σβήνει
Σε έχουν στη πίεση
Αλλάζουν αμφίεση
Έδωσα στο γάτο προχθές, την αντιβίωση
Το σύμπαν τα χει παθει και ποντάρουμε
στη ποίηση

Μία αφορμή να πετάξουμε όλοι μαζί σε μια άλλη διάσταση
Σε μια λούπα γυρνά ο πλανήτης καθημερινα σα να δίνει παράσταση
Σε ένα παγκάκι της είπα σε θέλω καπου σε μια στάση
Την άφησα λίγο να το σκεφτεί ότα ρθει να με βρει μη διστάσει