Piąta rano w Warszawie od wschodu okna mam
Znowu się budzę nad ranem nie piłem do dna sam
Po niej nie łzawie już wcale ziomek z Opoczna wpadł
Odpala trawę przy kawie puszcza mi Octavian

Mówi że tłoczno na mieście i dosyć chłodno
Nie dziwi mi się gdy mówię o tym że mocno
Rozważam wyjazd stąd sprzyja mi już samotność
Ale ta bryza z fontanny czuję się bosko

Przewija mi że ona typa ma transakcentując to ucinam wszelkie pytania
Wiesz po mnie to widać jeżeli się czasem przejmę
No ale dzisiaj uśmiechu z twarzy nie zdejmiesz niczym
Mam spore szczęście jeśli życzysz mi mękę stryczek i grubą pętlę
Wisieć raczej nie będę to jest bardziej niż pewne
Nie mam czasu na brednie wiem jak smakuje szczęście

Wita mnie brzask nad centrum świat jak ze snów smak jej perfum
Znikam gdzieś sam ty bez dwóch zdań chcesz mieć znów nas bez przeszkód

Wczoraj polane bym pisał i za szczere więzi
Dziś jak poranek mnie wita znowu szczerzę zęby
Odkąd kocha mnie publika pisze z siedem dziewczyn
Osiem kobiet jedna klita a ja chce pieniędzy

Na głośnikach ciągle stary Jay Z problem z głowy
Wciąż mam dziewięćdziesiąt dziewięć większych
Strome schody to domena drogi którą dzierżysz
Gdy się wchodzi na sam szczyt by ukoić nerwy

Od dzieciaka chciałem to co mam
Gdy zrobię swoje no to powiem że był taki plan
Nie umiem kochać bo się boję że zostanę sam
Ty lepiej nie mów nic już bo twoją postawę znam

Wita mnie brzask nad centrum świat jak ze snów smak jej perfum
Znikam gdzieś sam ty bez dwóch zdań chcesz mieć znów nas bez przeszkód
Wita mnie brzask nad centrum świat jak ze snów smak jej perfum
Znikam gdzieś sam ty bez dwóch zdań chcesz mieć znów nas bez przeszkód