Í fyrsta sinn ég sá þig

Lag: Sjøberg
Íslenskur teksti: Magnús Ásgeirsson

Í fyrsta sinn ég sá þig um sumarfagran dag,
Er sólin skein um morgunbjartan geim.
Og blómin stóðu litskær um laut og hlíðardrag
Og lutu saman höfðum tveim og tveim
Og blærinn leið svo blítt og rótt um bláan vog að landi
Og báran hlý um kuðung strauk í fjöruborðsins sandi
Í fyrsta sinn ég leit þig um fagran sumardag
Þá fyrsta sinn við tengdumst handabandi.

Og enn þá er ég sé þig, þótt vetravöldin hljóð
Med voðum hvítra fanna byrgi land,
Ég heyri sumarblæinn og fuglsins ljúflingsljóð
Og litla báru, er niðar hægt við sand.
Mér er sem rísi grundin græn, af gömlum draumabeði
Med gleymérei og smáralauf að elskendanna geði
Og andlit þitt mér brosi með ró við röðulglóð
Og roðni, ljómi og tendri mína gleði.