Oh tahan na,
Tumahan ka,
Malaya ka,
Lumaya ka.


Pakawalan mo ang lahat ng hindi sayo, di kana masasaktan
Sa tagpuan ng ikaw at saka ako ang sarili ay mahahagkan
Dimo na kailangan pang piliting mag isip,
Pag aalinlangan ay dapat mong alisin,

Wag ka maghinala sa harap ng salamin,
Kailangan mo matutunan ang sarili mahalin,
Bago ibahagi, pagibig sa iba
Wag ka magpatali, sa iyong nadarama

Kung hindi pa kaya wag masyado sagarin
May tamang espasyo na sayo naka abang
Pwede kang lumaylo pero wag ka tamarin
Dalasan mo ang paghalo kung ayaw mo tumabang

Subukan mong ipaglaban
Ang bitbit mo na pagmamahalan
Di pa tukoy ang patutunguhan
Pero siguradong meron matututunan sa huli


Oh tahan na,
Tumahan ka,
Malaya ka,
Lumaya ka,


Ano nga bang dahilan ng pagkagulo? Bakit ka nasasaktan?
Bakit ba patuloy ka parin na natutukso, sinong pinakikinggan?
Kailangan matutunan sa sarili makinig,
Isantabi na muna ang mundo na makulit,

Huminga ng maluwag at lumayo ka sa sikip
Na bitbit ng mundong madalas ipagkait
Mga nais mahawakan, siguro may plano ang kalawakan, palagi mo lang na panghahawakan,
Ang damdamin mong tugma sa kamalayan,


Oh tahan na,
Tumahan ka,
Malaya ka,
Lumaya ka

Oh tahan na,
Tumahan ka,
Malaya ka,
Lumaya ka.