Sonra her şey berbat oldu
Ben küçüktüm, hep cebime çakı koydum
Hep istedim sevdiklerim yakın olsun
Kötü değil, çaresizler görmüyordum
Biz tutkuyla yaşıyorken zulme doğmuş insanlardık
Fazla kardeş olmuştuk, ondan ısrarcıydık
Suçla fazla erken tanıştık
Alışılmaz bildiğimiz o nefrete alıştık
Bir iz bırakacağız mutlaka
Bağır çağır durmadan
Hep beynimiz kurtlanan
Ne bela ne muskadan uzak duracaksak olmaz
Çünkü çok güzel şiirler çocukların olacak

Umut hep yerinde duracak
Umut hep yerinde duracak
Umut hep yerinde duracak
Umut hep yerinde duracak