Znowu nie dajemy rady
I możesz mnie zabić choć zrobią to dragi
Tak boje sie tracić i tracę
A tak bardzo nie chce
I nie chce cie ranić
Wokol są te zmęczone twarze ja blady
Zmęczony przelewam te łezki na kartki
Znowu pójdę wypić ta wodę z kumplami
Ty będziesz płakała ja będę spłukany
I co i co
Oboje łapiemy za klamki
Obudzę sie martwy
Nie wiem czy to jebnie
Czy spisze na straty
Znów bookuje hotel
Nie wrócę do chaty
Czy jestem normalny
W tym świecie sam ja
I niszczy mnie świat
I niszczy mnie wiedza tym ze nie mam ciebie
I rzucam to serce jak głupi na piach
Zycie rzucało mi zawsze te kłody pod nogi
Bo nie chciało żebym wygrywał
I ssiesz mi energie do życia
Tak mocno ze chyba obudzi nas przypal
Nic nie pomaga bardziej niż muzyka
I te chwile z tobą bo dusze sie w chwilach
Tak bardzo
Co nazwiemy prawda
Nie nazywaj prawdą tego co już było
Bo skończyłem chyba się już utożsamiać
Znów dzwoni mi smartfon, a na lini milczą
By cie nie stracić mam bardziej cie poznawać
Powiedz jak to powinno działać
Znowu świeci pustką jak wracam na kwadrat
Siedzimy w tych samych tych stanach
Znów zbiorą się jebane łezki
Gdy myślę o tych wszystkich stratach