Ik heb al nachten lang met jou gepraat
Wij zaten op dood spoor het leek te laat
Ons leven werd een sleur wij zochten vrijheid
Zonder gesloten deur voor ons geluk

Ik laat je vogelvrij al is dat niets voor mij
Het voelt als eenzaamheid een stil verdriet
Ik moet jou laten gaan jij mag jou weg inslaan
Maar raak ik jou dan kwijt dat wil ik niet
Ik laat je vogelvrij toe ga niet weg bij mij
Maar als wij nu niets doen is het voorbij

Nu jij de reden kent van mijn humeur
Geef jij weer als een vriend mijn leven kleur
Ik had geen keuze meer en moest wat geven
Ik wou geen woorden meer alleen jouw hart

Ik laat je vogelvrij al is dat niets voor mij
Het voelt als eenzaamheid een stil verdriet
Ik moet jou laten gaan jij mag jou weg inslaan
Maar raak ik jou dan kwijt dat wil ik niet
Ik laat je vogelvrij toe ga niet weg bij mij
Maar als wij nu niets doen is het voorbij