Söz: Mehmet Özcan

Sevinmesin ey zalımlar
Öldüğüme benim benim
Yiğit ölmez kolay kolay
Ben ölmedimki ben ölmedimki

Bakmayın suskunluğuma, bakmayın durgunluğuma
Bedel verdim her kavgada, yenilmedimki yenilmedimki

Denizlerin dalgasıyım
Ben halkımın kavgasıyım
Yarınların sevdasıyım
Yenilmedimki

Gelir günler gelir elbet
Gör o zaman beni beni
Bana neyler zalım felek
Ben ölmedimki, ben ölmedimki

Şiir
Esirgemen sözümü ben,
Çıkıp gelsede ölüm
Geri götüremez adımlarımı,
Be yıldıramaz beni hicbirşey… Gülüm
Ne dikenler bıraktım ardımdan… ne dikenler,
Ki uçları hala kanıyor ayaklarımda
Oysa karanfiller ekmiştim yollara,
Aş ile mızrap vurup sevdalı sazıma
Kavgamı türkülemiştim,
Yarın bakışlı çocuklara,
Ve semahlar dönmüştüm turnalar gibi,
Pir aşkına Hak aşkına Halk aşkına
Kim söyleyebilir ödüğümü kim ?
Siz türkü gibi dağılırken dağ yollarına
Ve toprak gibi yeşilirken memleketim ,
Kim söyleyebilir solduğumu kim ?
Ben ölmedimki , ben ölmedim ki, ben ölmedim ki !