Jej wdzięk i styl
Wprost onieśmiela mnie
Mizantrop smętny fan
Dlaczego licho wie
W iluzje ze sobą gram
Gdy ciągle kusi mnie
By obok ciebie iść
Tymczasem właśnie dziś
Mój lęk i spleen
Ja czuję jak się snuje za mną w tle

Weź klin na spleen
A wnet poczujesz że
Nabierzesz nowych sił
By oczarować mnie
Tym klinem niech będę ja
Więc może właśnie dziś
Parasol z domu weź
I zacznij do mnie iść
Twój wdzięk i styl
Ja czuję fascynuje także mnie

Jaka szkoda że ciągle wątpię w sens
Jaka szkoda że z życia biorę kęs
Kto mnie dziś zrozumie
Kto dostrzeże w tłumie
Próbuj mówią bo życie smaczne jest

Twój wdzięk i styl
Tak oczarował mnie
Ja przecież dobrze wiem
Bez ciebie jest mi źle
Egzamin na piątkę zdam
Gdy nie zająknę się
Że łatwiej razem iść
Odrzucam myśli złe
Twój wdzięk i styl
Ja czuję że już dawno porwał mnie

Twój wdzięk twój styl twój śmiech
Ja czuję że już dawno porwał mnie