En toch ben ik tussen haakjes
Zeg maar een gelukkig man
Al zijn er van die dagen
Dan spookt het in mijn hersenpan
Dan zie ik alles zonder filter
Kinderogen veel te groot
Waar in de honger staat te lezen
In gezelschap van de dood

Neen dan valt er niks te lachen
Dan smaakt het zoete leven wrang
En dat moet ik dan bezuren
Normaliter net zo lang
Tot ik weer kan functioneren
Dat wil zeggen het journaal
Gevoelloos kan verdragen
Dan reageer ik weer normaal
En ben ik weer als zodanig
Bij de tijd en daarmee dan
Zoals gezegd en tussen haakjes
Een wederom gelukkig man
Al zijn er van die dagen