Wyobraźnia chce pokarmu
Musisz jej coś dać
Ty mi dajesz wciąż zbyt mało
Czekam na więcej
Tak nie znoszę tych alarmów
Które budzą mnie
Wyobraźnia pokarmu chce
Wyobraź to sobie jak widzę to ja
By myśleć o tobie coś musisz mi dać
Jeżeli wciąż chcesz to chyba wiesz
Że nie możesz znów się bać
Wyobraźnia znów jest głodna
Musisz jej coś dać
Jej pragnienia jesteś godna
Daj jej siebie
Wyobraźnia wciąż pracuje
Znowu męczy mnie
Jeszcze więcej pokarmu chce
Wyobraźnia wciąż pracuje
Ciągle męczy mnie
I domaga się pomocy
W dzień i w nocy
Daj jej dzisiaj całą siebie
Ona będzie żyć
Zawsze musi obecna żyć