Kamyk jest stworzeniem
Doskonałym

Równy samemu sobie
Pilnujący swych granic

Wypełniony dokładnie
Kamiennym sensem

O zapachu który niczego nie przypomina
Niczego nie płoszy nie budzi pożądania

Jego zapał i chłód
Są słuszne i pełne godności

Czuję ciężki wyrzut
Kiedy go trzymam w dłoni
I ciało jego szlachetne
Przenika fałszywe ciepło

Kamyki nie dają się oswoić
Do końca będą na nas patrzeć
Okiem spokojnym bardzo jasnym