Een oude dame die staart uit het raam
En kijkt naar de regen
Alle geliefden en vrienden van toen
Komt zij nooit meer tegen

Dan gaat ze even terug in de tijd
Heel diep in gedachten
En haar verlangen wordt groter naar hen
Die daar boven wachten

Wil je mij bij leven
Soms wat meer aandacht geven
Want ach die laatste eer
Nee die hoeft voor mij niet meer
Wil je mij bij leven
Soms wat aandacht geven
Alleen is een mens maar alleen
Op zoek naar wat warmte een arm om je heen
Alleen is een mens maar alleen
Dan wil je wat liefde en een arm om je heen

Een oude dame zit stil in haar stoel
Denkt aan vroegere jaren
Wat was het leven eenvoudig toen zij
Nog kinderen waren

Er rolt een traan op haar wang
Want ze weet ze heeft alles gegeven
En wat geweest is komt nooit meer terug
’T is de wil van het leven

Wil je mij bij leven
Soms wat meer aandacht geven
Want ach die laatste eer
Nee die hoeft voor mij niet meer
Wil je mij bij leven
Soms wat aandacht geven
Alleen is een mens maar alleen
Op zoek naar wat warmte een arm om je heen
Alleen is een mens maar alleen
Dan wil je wat liefde en een arm om je heen