Elsk
Den galne Guten min Hug hev dåra,
eg fangen sit som ein Fugl i Snåra
den galne Guten, han gjeng so baus
han veit, at Fuglen vil aldri laus.

Å gjev du batt med Bast og Bende,
å gjev du batt meg, so Bandi brende!
Å gjev du drog meg so fast til deg,
at heile Verdi kom burt for meg!

Ja kund' eg trolla og kund' eg heksa,
eg vilde inn i den Guten veksa,
eg vilde veksa meg i deg inn
og vera berre hos Guten min.

Å du, som bur meg i Hjarta inne,
du Magti fekk yver alt mit Minne
kvart vesle Hugsviv som framum dreg,
det berre kviskrar um deg.

Um Soli lyser på Himlen blanke,
no ser hon deg, det er all min Tanke
um Dagen dovnar og Skoming fell:
Clskal tru han tenkjer på meg i Kveld?