Et eezte Mohl, dat ich em Kino woor
Weiss nit, en welchem Johr, weiss nur noch wo
Mann, woor ich do nervös! Mann woor dat Kino jross!
Ich gläuv, die Klappsitz woore ruud bespannt
ich benn nit sicher, doch ich jläuv met Samt
Vüürhang met Stääne drop, 't düster'n hä jing op
Et wood janz leis em Saal, ne Kulturfilm leef ahn, dann Wocheschau
'T flooch en Kamra durch't All, un en Stemm hätt verzällt, wat wo loss wohr

Un en Cinemaskop kohm donoh Deck un Doof
Indianer un Cowsboys, kohm Hollywood
'T wood jelaach, mitjeföhlt un dozweschejegröhlt
Stars un Stääncher bestaunt, uns jing et joot
Zelluloid-Paradies, en der Paus joov et Ihss
Un wenn't tragisch wood Träne wood metjeflennt
Doch ein Saach, die woor kloor
'T kohm nix andres en Frooch
Janz ahm Schluß wat och sons? E Happy End

Ahm Chlodwigplatz, wo unser Kino woor
Ess längs ne Supermaat un ich un do
Jonn ahn Rejale lang, stonn en dä Kasseschlang
Da, wo die Sonderahnjebote stonn
Do hinge Fotos Robin Hood, King-Kong
Ich wei0 noch janz jenau, eimohl'n Bikinifrau
Kohm en dä Film nit rinn, moht mer sechzehn für sinn
Dä leef och spät
Doch dat Bild hätt jereisch, ich schleef wochelang schlääch
Do woor doch jet!?

Un en Cinemaskop joov et hück Deck un Doof
Indianer un Cowboys un Hollywood
'T wood jelaach, mitjeföhlt un dozweschejegröhlt
Stars un Stääncher bestaunt, uns jing et joot
Zelluloid-Paradies, en der Paus joov et Ihss
Un wenn't tragisch wood Träne wood metjeflennt
Doch ein Saach, die woor kloor
'T kohm nix andres en Frooch
Janz ahm Schluß – wat och sons? E Happy End