Życie czasem dobija, słuchaj wiem jak to jest
Jednego dnia jest super, jutro zobaczysz kres
Ja, pamiętam chwile gdzie już miało być ok
A dostałem wiadomość która zamroczyła mnie

Niespodziewanie, nie było tego w planie
Ta znajoma odeszła i zmieniła serce w kamień
Ta jedyna osoba co wiedziała co jest grane
Zawsze się uśmiechała i wierzyła że dam radę

Tak minął rok, jakoś się ułożyło
Zostały nam pamiątki jakby z relacji na żywo
Nasze wspólne rozmowy były dla mnie jak paliwo
Tylko głowa do góry choćby się nawet waliło

A potem Covid, zamęt setek rodzin
Nawet nie miałem czasu żeby móc się z tym pogodzić
Bo nie myślałem w tedy że ich problem będzie moim
A teraz co roku odwiedzam cztery nowe groby

Powiem szczerze, sam byłem tego blisko
Przeszedłem całkiem wiele i myślałem że to wszystko
Głosy mi wpierały aby poddać się złym myślom
Skończyć z tym tematem a na szczęście im nie wyszło

Tak mija mi dzień
Słucham muzyki aż kończy się tlen
Jest jak używka na ten gorszy sen
Mam ją do dzisiaj jak znajomych część

Co ja bym zrobił bez nich
Zawsze byli blisko w sytuacjach kiepskich
Każdy z nich otwarty na rozmowy bez win
Sto procent zaufania nie da znaleźć się lepszych

Niby prosta konwersacja
Siedząc na balkonie patrząc w niebo jak dorasta
Gwiazdy jak wspomnienia świecą w głowie niczym blask miast
Pierwszy raz mnie ktoś wysłuchał, nie oceniał, nie zaspał
Wiem, że w znajomych miałem wsparcie
Doceniam ich codziennie, byli jak emocji tarcze
Ale pamiętaj ziomuś serce zawsze miej otwarte
Bo kiedy je zamkniesz może okazać się twarde