Zie je hoe de vlammen lustig flakkeren op de wand
Hoe wat hier nu licht geeft tegelijkertijd verbrandt
Voel je hoe de dode zielen in de rode wijn
Willen dat wij doen wat zij vergeten zijn

Zo dichtbij zijn we samen nooit gekomen
Zo dichtbij zijn we samen nooit geweest
Bij wat zich stilhoudt in de schemer
Bij wat niet te zeggen langsglijdt zo dichtbij

Hoor je hoe de oude minnaars dwalen door het huis
Hoe hun verhalen ongehoord vervagen in geruis
Hoor je hoe ze zich verschuilen onder ons matras
Om met ons mee te veren over hoe het vroeger was

Zo dichtbij zijn we samen nooit gekomen
Zo dichtbij zijn we samen nooit geweest
Bij wat zich stilhoudt in de schemer
Bij wat niet te zeggen langsglijdt zo dichtbij

Denk je dat we verder komen dan het vale ochtendlicht
Dat de sterren blijven stralen in je zomernachtgezicht
Denk je dat dit later nog steeds meer is dan een spel
Ik weet het niet maar jij je denkt van wel

Zo dichtbij zijn we samen nooit gekomen
Zo dichtbij zijn we samen nooit geweest
Bij wat zich stilhoudt in de schemer
Bij wat niet te zeggen langsglijdt zo dichtbij