Bebeğim, hoş geldin dünyaya
Sefalar getirdin,
Halan kurban olsun sana

Bebeğim, 4 buçuk yıl önce
Ağabeyin geldiğinde
Yine hüzün basmıştı böyle bana

Sevincin alına, moruna uzanıp yüzümü sürdüm
Körpe bir pembenin ak memeden
Hayatı emen iştahına...

Sonra üzüldüm düşününce
Dikensiz bir hayat olmaz ki...

Bebeğim, oğlum doğduğunda
Ben de çocuktum henüz
Biz beraber büyüdük aslında

Ne kadar neşeli bir kızdım
Yıkılmamıştı dünya daha başıma
Ki çok da yalnızdım

Zordan geçtik, kordan geçtik
Ana-oğul ve diğer bütün çocuklarım
Doğurduklarım, doğurmadıklarım...

Yaşadık hevesle, değer vererek
Ümitsiz de yaşanmaz ki...

Bebeğim, işte hepsi bu kadar
Deniz Yıldızı’nın hikâyesidir hayat
Ne kadar kurtarırsan kâr...