ยังจำวันนั้นที่เธอเข้ามา
เราเงยมองฟ้าแล้วบอกว่าจุดหมายเราอยู่ไม่ไกล
ยังจดจำคำที่เธอสัญญา
ว่าจะรักษาให้นานแม้ต้องเจอกับอะไร

ยังคงมีรักในคำพูดเรา
แต่มันไม่เหลืออารมณ์
กระซิบเบาเบาข้างใน
คงมีแค่นั้นกับคำสัญญา
ที่ยังรักษามันอยู่แต่ไม่รู้ว่าเพื่ออะไร

โอโอ้
กี่วันที่ผ่านพ้นไป
บอกฉันทีสิ่งที่เคยอยู่ข้างใน

เธออาจจะโยนมันทิ้งบนทางที่ผ่าน
จะมีสักคนบ้างไหมได้พบสิ่งนั้น
สักคนที่รู้ว่ามันสวยงาม
ถ้าหากว่าในวันนี้มีแสงสว่าง
คงไม่มีความหมายมากมายกับเราเท่าไร
ถ้าลืมไปแล้วว่าความมืดมิดมันเป็นยังไง

อาจไม่ยากเกินพอให้เราเข้าใจ
สิ่งที่รู้สึก
หากเธอย้อนคืนมันกลับไป
ว่าทุกช่วงเวลาตอนนั้นมันดีอย่างไร
ไม่อาจย้อนเวลาคืนไป

เธออาจจะโยนมันทิ้งบนทางที่ผ่าน
จะมีสักคนบ้างไหมได้พบสิ่งนั้น
แค่สักคนที่รู้ว่ามันสวยงาม
ถ้าหากว่าในวันนี้มีแสงสว่าง
จะมีความหมายมากมายกับเราเท่าไร
ถ้าลืมไปแล้วว่าความมืดมิดมันเป็นยังไง

เธอโยนมันทิ้งไปใช่ไหม
เธอโยนมันทิ้งไปใช่ไหม
เธอโยนมันทิ้งไปใช่ไหม
เธอโยนมันทิ้งไปใช่ไหม

เธอลืมไปแล้วว่าความมืดมิดมันเป็นยังไง
จะกลับมาเหมือนเดิมได้ไหม
เป็นวันที่ฟ้าไม่สดใส
เธอลืมไปแล้วว่าความมืดมิดมันเป็นยังไง