Sonsuz gecelerde geliyor sensizlik hasretim yanar sana ithafen
Gözlerin aydınlatır rüyalarımın en derin kuyularına hitaben
Parladı alem
Kalmadı çarem
Dünyalara bile sığamadı bazen
Anlatamam sana çünkü soğuk karların arasında kaldı hikayem.

Durur yelkovan, geçmiyodu zaman, düşüncelerin arasında kaldığım,
Uykusuz ve zor geçerdi geceler, buzulların ortasında yandığım.
Sargılarım bile hissederdi beni yaralarımı kollarınla sardığın,
Bir gün biteceğiydi acılarımın göz kapağımı kapatınca sandığım.

Tıpkı çocukluğum gibi başlayan hikayelerim hep yarım kalırdı.
Beklentilerime gelince ruhum karmaşık vedalarla yanıldı.
Gelmişti zaman, kanlı ellerim, kalbim feryatlarla bağırdı.
Anlattım ama anlamadın beni çünkü senin kalbinse sağırdı.

Geçtiğin yerlere ışık oldun sen geceleri ışıldayan bir ay gibi
Yüzün gülünce duramaz kalbim, süzülen havadaki martılar gibi
Çıkmıyor aklımdan vedaların boş evlerdeki yankılar gibi
Bitti umudum, tükendi ruhum, tıpkı bu hüzünlü şarkılar gibi